Turn-on ve turn-off devreler ile birkaç dakikalık zaman gecikmesi elde edebiliriz. Devredeki direnç ve kondansatör değerlerini değiştirerek gecikme süresini ayarlayabiliriz. Ancak bu devrelerde 20 – 30 dk. gibi uzun gecikme sağlamak için büyük değerlikli elemanlar kullanmak gerekir. Kondansatör değerini çok büyütmek kaçak akımlara neden olduğundan zaman ayarı yapan direnç değerini ( Potansiyometre + seri direnç ) büyütmek daha mantıklı olmaktadır. Ancak direnç değerinin çok büyümesi transistör baz polarma akımını çok azaltır ve transistorün doyuma geçmesine mani olur.
Bu nedenle anahtarlama elemanı olarak girişinden çok akım istemeyen FET , MOSFET , OPAMP gibi elemanlar kullanılır veya transistör kullanılacaksa iki veya daha fazla transistör darlington şeklinde bağlanır. Zayıf baz polarma akımı birinci transistor de beta1 kadar yükseltilir. Yükseltilen akım ikinci transistor ün bazına uygulanıp beta2 katı kadar daha yükseltilir. Böylece yüksek RC elemanlarından kaynaklanan zayıf baz akımı dezavantajı yok edilir. Ayrıca transistörlerin darlington bağlanması toplamdaki VBE gerilimini arttıracağından iletime geçme referansı da artacak bu da zaman gecikmesini arttıracaktır.
ÖRNEK DEVRE’NİN ÇALIŞMASI
Devreye gerilim uygulandığında ilk anda boş olan kondansatör uçlarında gerilim sıfır olduğu için transistörler ve buna bağlı röle çalışmaz (kesim durumu). Kondansatör şarj oldukça üstündeki gerilim değeri de artar. Bu gerilim değeri VR2+VD+VT1+VT2+VR5 değerine ulaştığında transistörler iletime geçerek çıkışta bulunan röleyi çalıştırır. Devrede uzun zaman gecikmesi R1 , P1 , C elemanları ile gerçekleştirilir. Ayrıca R2, D , T1 , T2 , R4 elemanları da iletime geçme referansını değiştirdiği için zaman gecikmesini etkiler. Bu durum yukarıdaki grafikte gösterilmiştir.
